دوره 2، شماره 7 و 8 - ( پاییز و زمستان 1398 )
جلد 2 شماره 7 و 8 صفحات 242-235 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1007 مشاهده)
هر نقدی با هر محتوا و سبکی که بیان شود، دو پیامد مثبت برای نقدشونده دارد:
الف) درصورت درست بودن نقد، خطایی آشکار میشود و وظیفه هر نقد شوندهای است که آنرا بپذیرد و درجهت نشر حقیقت و بیان واقعیت به کار گیرد. این «باید» ازآنروست که ضرورت دارد باور داشته باشیم، آنچه در این میان اصالت دارد، آشکارشدن حقیقت است، نه ارضای حس کامل بودن نقدشونده.
ب) درصورتی هم که نقد ازنظر محتوا و لحن ناروا باشد، برای نقدشونده موقعیتی دوبعدی پیش میآید تا به روشنگری درباره موضوع بپردازد؛ بهگونهای منظور خود را به شیوهای مؤثرتر بیان کند تا موجب دگرگمانی نشود و ازسوییدیگر توان تحمل و برآشفته نشدن خود را بیازماید و بفهمد تا چه حد خودشیفته است؟
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |