دوره 2، شماره 7 و 8 - ( پاییز و زمستان 1398 )                   جلد 2 شماره 7 و 8 صفحات 166-149 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (916 مشاهده)
    مویلیحی از ادبای اصلاح­گرا و روشنفکری صمیمی و متعهّد بود که تمام تلاش خود را برای اصلاح اخلاق جامعه به کار بست. شاگردی سیّدجمال و محمد عبده وی را در جرگۀ آزادی­خواهان عصر قرار داد. آراء اصلاحگرانۀ آنان بر او اثر گذاشت و ازآنجاکه احساس وطن­دوستی نزد متفکّران اصلاح­طلب فرعی بر احساس دینی بود، بر خود لازم می­دید که به­منظور اصلاح جامعه، کتابی بنگارد که مسائل اجتماعی و فرهنگی روز را بیان کند؛ آینۀ صادق عصرش باشد و جامعه با دیدن خود در این آینه، به اصلاح خویش بپردازد.
  این مقاله به بررسی آسیب­های اجتماعی، دینی و فرهنگی کشور مصر که در اثر مشهور مویلیحی، حدیث عیسی­بن­هشام جلوه نموده، می­پردازد. این کتاب از اوضاع اجتماعی و فرهنگی آن زمان پرده برمی­دارد و نشان می­دهد که مردم آن روزگار چگونه مفتون تمدّن غربی شده­ و کوکورانه به آن روی آوردند. آسیب­های اجتماعی و فرهنگی کشور مصر که در این اثر به­ آن­ها پرداخته شده، عبارت است از: بی­کفایتی، عدم احساس مسئولیّت و سوء نظارت کارگزاران حکومت و دولتمردان، فساد نظام قضایی، عدم اجرای صحیح قانون مجازات، ثروت­اندوزی و رفاه­طلبی، شهرت­طلبی، اسراف و تبذیر و غرب­زدگی با جلوه­های مختلف.
متن کامل [PDF 610 kb]   (259 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/11/20 | پذیرش: 1398/11/20 | انتشار: 1398/11/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.